Tijdens Pauls laatste vrije dagen deze zomer hebben we weer een stukje van het Roots Langste Natuurpad gelopen: van Ruinen tot Heino deze keer. Prachtig weer, behalve op de vierde (en laatste) dag. Dat mocht de pret echter niet drukken. Deze paar dagen konden we namelijk weer opmerkelijk veel van de enorme vriendelijkheid van andere mensen genieten ❤️
De voorbereidingen
Ook deze vier dagen hebben we weer lekker gekampeerd. Voorbereiden gaat steeds sneller en makkelijker als je het vaker doet!
Vervoer: Met de trein van Hengelo naar Meppel, vandaar met de bus naar bushalte Anholt bij Ruinen. Prima aansluiting. Terug konden we in één ruk met de trein van Heino naar Hengelo. Lekker makkelijk!
Campings:
Voedsel: Voor de eerste dag hadden we ontbijt/lunch/snacks mee vanuit Hengelo. Eind van de middag zijn we na het opzetten van de tent naar de supermarkt in Zuidwolde gelopen voor avondeten, en ontbijt/lunch/snacks voor de volgende dag. Op dag twee hetzelfde liedje: na het opzetten van de tent hebben we in Balkbrug boodschappen gedaan, maar dan voor twee dagen (bij gebrek aan een supermarkt de volgende dag). Op dag 4 waren we ruim op tijd thuis om lekker bij onze eigen buurtsuper avondeten te halen.
Dag 1: Ruinen – Zuidwolde
15,5 km
Niet té vroeg uit bed, maar wel op tijd de trein genomen. We komen steeds “dichter bij huis” met de startpunten van onze Roots-wandelingen! We vertrokken met bewolking van huis, maar toen we uit de bus stapten, piepte het zonnetje opeens tussen de wolken door en hebben we ons meteen toch maar goed ingesmeerd.
De eerste helft van deze wandeling was lekker veel bos gelukkig. We liepen soepel en kwam al gauw aan bij Echten. Dit was echt een magische plek: eerst zagen we twee ooievaars in het weiland waar we doorheen moesten. Daarna kwamen we door een soort kinderspeelavonturenbos met prachtige houtsculpturen. Loved it! Op het moment dat ik een felgekeurde zwavel(?)zwam op de foto zette, kwam er een echtpaar met hun hondjes (braaf en gelukkig niet eng) langslopen. Zij vertelden dat er verderop regelmatig een ijsvogel te zien was. Mevrouw liet ons foto’s zien. De moeite waard om even een kleine detour van 100 meter te maken! Helaas zelf de ijsvogel niet gespot.
De andere helft van de dag was redelijk straightforward lopen en we konden lekker op tijd ons tentje opzetten bij De Entekoele: een rustige camping aan het water. Boodschapjes gedaan, eten gekookt, beloningsbiertje gedronken en van het mooie weer genoten. Stiekem hebben we ook heel veel lol gehad op de trampoline tegenover ons plekje! (Of eigenlijk niet zo stiekem.)
Dag 2: Zuidwolde – Balkbrug
10,5 km
Een korte dag, maar qua kampeerplaatsen kon het gewoon niet anders. De dag begon al mooi: we waren Zuidwolde nog niet uit of we kwamen langs een vlindertuin. Gratis te bezichtigen. Dat lieten we ons geen tweede keer zeggen!
Verder kwamen we op deze korte etappe weer door een prachtig heidegebiedje. Mét Schotse Hooglanders! Wel een beetje spannend deze keer, omdat de kudde dwars over het pad stond en er kalfjes in het spel waren. Weinig uitwijkmogelijkheden, maar Hooglanders zijn doorgaans supermellow en we konden zonder problemen doorlopen.
Vandaag was trouwens het moment dat we Overijssel binnen liepen! Ongeveer één kilometer voor de camping staken de de rivier de Reest over, die een natuurlijke grens vormt tussen Drenthe en Overijssel. Home turf!
We waren lekker vroeg op de camping, niet al te moe, wat wel fijn was: de supermarkt was 2 kilometer lopen (maar dat wisten we van tevoren). Vlak nadat we de camping af waren gelopen, vroeg een oudere man of hij ons een lift kon geven. Graag! Bleek het onze campingbuurman te zijn 😉 ‘s Avonds kwam hij ons nog met een pak luxe koeken verwennen.
(Kleine sidenote over bankjes: zijn je voeten toe aan pauze en kom je maar geen bankje tegen? Heb je je jas maar op de grond gelegd om even in de berm te pauzeren? Gegarandeerd dat je 500 meter verderop een bankje tegenkomt.)
Dag 3: Balkbrug – Holt
18 km
Terwijl we aan het inpakken waren, kwam onze campingbuurman nog even naar ons toe, met voor ons allebei een rol Wilhelmina-pepermunt. My favourite! Echt superlief.
Ik was heel benieuwd naar de etappe van vandaag, want we zouden over de supermooie bladeren-stapstenen komen die in het wandelboekje staan! En ze waren net zo mooi en fotogeniek als verwacht.
Op 7 kilometer konden we heerlijk idyllisch in een notenboomgaard pauzeren. Er was in het verleden zelfs een notenkraker op de picknickbank gemonteerd! (Helaas miste het bovenste deel.) Het was echt prachtig zitten tussen de walnotenbomen en hazelnootstruiken.
Ook deze dag weer heerlijk gelopen, en de route liep echt óver de camping waar zouden overnachten. Omdat we geen zin hadden om zelf te koken, zijn we naar de truckstop verderop gelopen. En ja, die hadden zelfs een vegetarische optie 😉
Dag 4: Holt – Heino
22,7 km
Het is amazing hoeveel een grote maaltijd kan doen om je warm te houden. De geitenkaas-maaltijdsalade bij de truckstop was echt achterlijk groot (de helft was ook ruim voldoende geweest), en Pauls gerecht deed er ook niet voor onder. Door alle verteringswarmte hadden we het dus goed warm ‘s nachts!
Paul maakte me om 6 uur wakker: “Charlie, we hebben nog ongeveer een uur om droog in te pakken. Daarna regent het de hele dag!” Even flink doorpakken dus, en toen we het grondzeil als laatste in Pauls rugzak schoven, begon het zachtjes te spetteren.
Om 6:40 liepen we de camping af, nog steeds onder comfortabel zacht gespetter. We konden genieten van de zonsopgang en een moody regenboog (op dat moment wenste ik heel hard dat ik mijn fototoestel met gloednieuw polarisatiefilter bij me had).
Nog geen twee kilometer verderop begon het harder te regenen. Daar bovenop bestond uitgerekend deze etappe uit veel paden van hoog gras, en ook al hebben we allebei prima wandelschoenen, binnen de kortste keren hadden we zompige sokken. Jippie 🙁
We hielden ons voor dat we bij herberg De Witte Gans lekker konden zitten. De grote vraag was op ze open zouden zijn. Uiteindelijk waren we er een uur voor openingstijd (tsja, dat krijg je als je zo vroeg vertrekt) en besloten we brutaal maar netjes even op het terras onder een afdakje te gaan zitten.
We zaten nog niet of de deur zwaaide open en de eigenaar nodigde ons uit om lekker binnen te komen zitten. Ze waren aan het verbouwen en hij was er toch, dus waarom ook niet? We konden onze natte kleding lekker over de verwarming hangen en we hebben lekker lang genoten van zitten in een echte stoel, aan een echte tafel, met thee en koffie en heel veel koekjes. Dat was echt zo ontzettend fijn!
Na een uur was het toch echt zaak om de regen weer te trotseren en onze weg naar Heino te vervolgen. Gelukkig waren we al over de helft! We hebben nog één keer pauze gehouden op een bankje onder een boom, en zijn daarna in één ruk doorgelopen. Zodra we Heino binnenliepen, konden we de bordjes “station” volgen (schijt aan de Roots route op dit moment). We kwamen 5 minuten voor de trein aan. Heerlijk.
Terug in Hengelo was het droog, maar we hebben voor de zekerheid de tent maar binnen over 2 stoelen te drogen gehangen in plaats van op het balkon.
205 kilometer done, 254 to go!
Het plan is om dit jaar misschien nog door te lopen tot Heerde (etappe 15 en 16). De volgende etappes lopen over Kroondomein Het Loo, en omdat die van 15 september tot 25 december gesloten zijn, pakken we de boel daar weer op in het nieuwe wandelseizoen.