Een tijdje geleden tipte vriend Sebas dat een bekende van hem een boek schreef over haar rondje door Nederland: 1460 kilometer. Te voet. En voor overnachtingen was ze afhankelijk van de gastvrijheid van vreemden. Die avonturier is Evelien Buynsters, ofwel Evelien Op Weg, en ik mocht haar interviewen over haar tocht en haar boek!
Wie ben je en wat doe je?
Ik ben Evelien. Ik vraag me altijd af hoe ik mezelf in slechts een paar zinnen kan omschrijven. Ik ben 32 jaar, ben geboren in Breda, houd heel veel van langeafstandswandelingen en vind het fantastisch om de schoonheid in de wereld te zien. Ik ben portretfotograaf van beroep. En ik houd van chocola en pannekoeken.
Wat voor verhaal wil je vertellen met je boek?
Mijn boek gaat over mijn rondje Nederland, langs de landsgrenzen. Voor mij voelt het als een soort scriptie, een afsluiting van een periode van persoonlijke ontwikkeling. Een periode waarin ik angsten heb overwonnen en gedachtenpatronen heb veranderd. “Feel the fear and do it anyway” speelde een grote rol in dit avontuur.
Daarnaast is het simpelweg een boek met mooie foto’s. Je zou kunnen zeggen dat het een wandelboek is, ik neem mensen mee op mijn wandeling. Een weergave van hoe ik mijn wandeling heb ervaren, met stukjes uit mijn dagboek bij de foto’s.
Ik vind het belangrijk om altijd de rust en ruimte te nemen die je nodig hebt. Voor ons mensen speelt de natuur daar een grote rol in. Met dit boek wil ik die natuur ook naar binnen brengen, voor de mensen die wat moeilijker naar buiten kunnen.
Wat was de aanleiding voor die wandeling?
Eigenlijk “gebeurde” het gewoon. Een paar jaar geleden ben ik begonnen met goed naar mijn eigen intuïtie te luisteren, en daarnaar te handelen.
Voor veel mensen in mijn omgeving voelde deze wandeling als een Heel Groot Ding dat uit het niets kwam, maar voor mij was het eigenlijk een heel logische volgende stap in wat ik deed met mijn leven.
In 2015 heb ik mijn eerste langeafstandswandeling gelopen. Met een groepje, dat wel, maar zonder officiële gemarkeerde route. Dan kom je jezelf echt tegen. Ik had de hele week natte voeten, na afloop ook trench feet. Op het moment zelf was het fysiek en mentaal afzien, maar aan het eind van de week had ik het gevoel dat ik nog nooit zo gelukkig was geweest.
Ofwel: Dat smaakte naar meer!
Daarna, hetzelfde jaar nog, ben ik van Breda naar Leiden gelopen. Van de plek waar ik geboren was, naar de plek waar ik op dat moment woonde.
Ik ben naar Ierland geweest. Vervolgens de Camino gelopen met goede vrienden.
Tijdens de Camino had ik het gevoel “dit past bij mij”. Het fysieke buiten zijn, het niet precies weten waar je die nacht slaapt, de verhalen horen van de mensen die je tegenkomt. Dat was heel gaaf.
Toen werd ik nieuwsgierig: Kan ik meer van dit soort dingen doen? Bijvoorbeeld een rondje om Nederland, langs de landsgrenzen?
Vroeger zou ik dat nooit gedacht hebben. Ik was wat angstig en onzeker. De wereld is eng en onvoorspelbaar.
Ik woonde en werkte net weer een half jaar in Breda, toen ik voelde dat dat niet goed was voor mij. Ik wist eigenlijk niet wat ik wel wilde. Toen heb ik meer ruimte voor mezelf gecreëerd. Ik werd huisoppas.
Toen ontstond het plan om een rondje Nederland te lopen en kreeg dat steeds meer vorm. Ik wilde graag bij mensen thuis overnachten. Kreeg zoveel reacties op social media, dat ik binnen 10dagen wel 300 adresjes had! Dat deed heel veel met me. Was echt even overweldigd – hoe ga ik dit aanpakken? Ik kan nooit bij iedereen blijven slapen. Maar het was wel een prachtig signaal dat zoveel mensen dit interessant vonden en wilden bijdragen.
Tijdens het logeren merkte ik ook dat iedereen verlangt om zoiets te doen, er niet alleen over te fantaseren. Ik ben als het ware een soort spiegel voor ze.
Waarom is dit boek zo belangrijk voor je?
Aan de ene kant wil ik laten zien hoe mooi Nederland is, laten zien wat voor prachtige natuur je tegen kunt komen.
Aan de andere kant wil ik laten zien hoe lief mensen zijn: wildvreemden nodigen je uit voor eten en onderdak! Mensen willen vanuit hun hart geven en betrokken zijn.
Voor wie is je boek bedoeld? Wat wil je ermee bereiken?
Mijn boek is voor mensen die van de natuur houden, die van wandelen houden, en voor mensen die in beweging gebracht willen worden. Een boek kopen en daarin bladeren is heel laagdrempelig.
Ook wil ik mensen inspireren om hun eigen weg te zien en te volgen. Als je iets bedenkt, dan kun je dat gaan doen. Ik denk dat er heel veel mensen de weg volgen die door de maatschappij of door hun omgeving bepaald wordt. Maar is dat ook de weg die je zelf zou kiezen?
Ik wil mensen ervan bewust maken dat je altijd een keuze hebt. Sommigen zijn heel gelukkig met huisje boompje beestje, ik niet. Tot 8 jaar geleden was ik juist heel veel bezig met wat anderen van me vonden, en wat zij wilden dat ik zou doen. Eigenlijk maakte ik iedereen verantwoordelijk voor mijn leven, behalve mezelf. Ik wilde geaccepteerd worden, maar stopte mezelf in een hokje wat niet paste.
Vaak wordt het volgen van je eigen weg gezien als iets wat teveel moeite kost, omdat je moet nadenken over de route. Het is veel makkelijker om gewoon de geijkte weg te volgen.
Ik heb tot twee keer toe mijn huis en baan opgezegd. Kan het niet aanraden, het is niet iets wat iedereen zou moeten doen, maar ik vind wel dat mensen moeten leren om naar zichzelf te luisteren, en hun eigen weg te kiezen. Voor mij begon dat met heel kleine stappen: Van welke sokken word ik vandaag blij? Wat wil ík eten?
Evelien Op Weg
Met mijn eigen bedrijf Evelien Op Weg help ik ook mensen om hun eigen weg te zien. Het begint met luisteren naar jezelf. Maar omdat de wereld zo snel gaat, omdat er zoveel prikkels zijn, is het soms moeilijk om jezelf te horen.
Mijn moeder was de eerste die mij naar aanleiding hiervan een kunstenaar noemde. Omdat ik mensen door mijn verhalen en foto’s meeneem, inspireer en stimuleer. En verrek, misschien ben ik dat ook wel.
Wat is je favoriete deel van dit boek en waarom?
Dat deel is nog niet geschreven! Maar het is de pagina waarop ik alle namen noem van alle mensen waarbij ik mocht logeren. Zij hebben het mogelijk gemaakt dat ik dit kon doen. Dat is voor mij het mooiste deel van dit boek.
Weet je al wat je hierna gaat doen?
Nee, dat is nog best open. Na dit interview ga ik in ieder geval het park en wat rust opzoeken. De komende periode staat natuurlijk helemaal in het teken van de crowdfunding en lancering van mijn boek.
Vorige week dacht ik nog: “Ik kap ermee. Ik pak mijn rugzak in en vertrek.” Wil graag een rondje Engeland lopen, denk ik.
Maar uiteindelijk ben ik niet vertrokken. Het plan is er wel hoor! Maar als ik denk aan vertrekken, moet ik altijd even goed nagaan of ik ergens bang voor ben, ergens voor wegren. En wil ik daarin meegaan?
Nu zijn de crowdfunding en boeklancering een avontuur. Het avontuur hierin is juist het níét wegrennen. De key is om een manier te vinden waarop ik mijn intuïtie volg en doe wat ik fijn vind, terwijl ik nog steeds deel ben van de maatschappij. Niet mezelf buitenspel zetten. Echt in mijn leven staan, 100% voelen en ervaren.
Vroeger was ik heel rigide in mijn denken. Nu is mijn leven één groot experiment – we zien wel hoe ver ik kom. Aan het begin van mijn rondje Nederland, dacht ik: Dat kan toch niet? Nu denk ik juist groter. Een rondje UK. Ik ken er al 4 mensen, dus dat moet helemaal goed komen!
Tot slot – Wat is het belangrijkste dat je je lezers wilt meegeven?
Het volgen van je eigen weg is mogelijk, en gaat je waarschijnlijk heel gelukkig maken!
Een boek in eigen beheer produceren en uitgeven is een kostbaar proces. Wil jij Evelien Op Weg helpen om haar doel te bereiken? Doneer dan een bedrag op haar crowdfundingpagina van Voor De Kunst.
Evelien Op Weg is ook te volgen via social media:
Fotocredits: Evelien Buynsters
Niet enkel deze prestatie (als ik het zo noemen mag) maar vooral ook je ingesteldheid zijn bewonderenswaardig. Hopelijk weet je nog vele dromen waar te maken.