Hè? Was je dat dan nog niet? Nee, niet helemaal. Ik was een flexitariër die nog wel zo’n 1 à 2 keer in de week vlees at. Wel bij voorkeur van de biologische slager of “gered” vlees uit het #samentegenverspilling-schap, maar door het niet consequent niet-eten, wisselde het heel erg hoeveel vlees ik wel of niet at. Nu ben ik dus volledig* vegetariër, en hieronder kun je alles lezen over mijn keuzes en overwegingen!
99% vegetariër
Ik zal meteen wel eerlijk zijn: ik ben 99% vegetariër. Ik heb eerder wel langere periodes geen vlees gegeten, maar ik merk dat ik op een gegeven moment vermoeidheidsklachten krijg. Dat kan gebeuren: niet iedereen kan plantaardige varianten van bijvoorbeeld ijzer en vitamine B12 net zo makkelijk opnemen als de dierlijke variant.
Dat kan zelfs afhangen van bepaalde periodes in je leven: een vriendin van mij heeft bijvoorbeeld eerder in haar leven geprobeerd vegetariër te worden, maar toen lukte dat niet, in verband met diezelfde vermoeidheidsklachten. Jaren later heeft ze het nog een keer geprobeerd, en toen ging het wel goed.
Een andere vriend van mij is ook al jarenlang vegetariër, maar heeft ook af en toe last van vermoeidheidsklachten. Hij lost dit op door heel af en toe nog wel een stukje vlees te eten, niet vaker dan één keer per maand. Dit is wat ik zelf ook ga doen: zodra ik voel dat het nodig is, een keer vlees eten. Maar ook niet meer dan nodig. Misschien is dat één keer per maand. Misschien eens per half jaar. Misschien raakt mijn lichaam op den duur wel gewend aan plantaardige vormen van bepaalde voedingsstoffen, of leer ik hoe ik ze meer en beter in mijn eetpatroon kan verwerken. Alles op zijn tijd.
Hoor jij ook bij die mensen die heel graag uit duurzaamheidsoverwegingen of dierenliefde vegetariër wil worden maar kamp je met hetzelfde probleem? NO SHAME! Je bent geen hypocriet als je heel zelden om gezondheidsredenen een kleine portie vlees eet. Niet iedereens metabolisme werkt even snel of even efficiënt. Houd vooral aan je idealen vast, handel daarnaar en doe zo goed mogelijk je best. Niemand kan perfect zijn.
Hoe meer je leert, hoe minder trek je in vlees krijgt
De afgelopen tijd leer ik steeds meer over de bio-industrie. Niet alleen op niche-websites en door activisten, maar er komen steeds vaker ook nasty dingen aan het licht in mainstream media.
Ik ben niet per se tegen het consumeren van dierlijke producten an sich. De mens is van nature omnivoor, net als de apen waar we het meest op lijken. Ik heb vooral problemen met de manier waarop dat tegenwoordig gebeurt. De enorme schaal waarop het gebeurt, hoe belachelijk veel meer vlees we eten dan we nodig hebben. De manier waarop dieren in de bio-industrie respectloos en als ding worden behandeld, in plaats van als levend wezen met natuurlijke basisbehoeftes zoals ruimte, zonlicht, sociaal contact met soortgenoten, een natuurlijk voortplantingsritme in plaats van zo vaak mogelijk bevrucht worden voor productiedoeleinden.
De manier waarop het slachtproces zo snel mogelijk moet, zoveel mogelijk dieren per minuut, zodat er onnauwkeurigheden optreden zoals niet volledig in één keer onthoofde kippen, of levend gekookte varkens, om maar een aantal gruwelijke dingen te noemen.
Maar ook als je kijkt naar de gezondheid van ons als consumenten komen er onacceptabele dingen aan het licht, zoals bijvoorbeeld dat er te weinig controle is, of dat slachthuizen vriendjes zijn met controleurs die een oogje dichtknijpen. En dat daardoor zieke dieren, die afgekeurd zouden moeten worden voor consumptie, tóch geslacht worden. Met alle gevolgen voor onze gezondheid van dien.
Mijn vriend eet nog wel vlees, hoe doen we dat?
Paul is geen vegetariër, maar hij accepteert wel mijn keuze en mijn visie. Ik ben degene die het meeste kookt thuis, ik kook vegetarisch, dus hij eet automatisch ook veel minder vlees dan voorheen. En hij heeft niks te klagen, “zolang het maar lekker is”. En als Paul kookt, houdt hij rekening met mijn vegetarische voorkeuren en kookt hij ook vegetarisch, of hij houdt het vlees apart.
Verder komt hij me in mijn principes tegemoet door steeds vaker te kiezen voor biologisch (ook omdat vlees van onze lokale bioslager veel lekkerder is en niet zo volgespoten met water), of voor gered vlees wat anders weggegooid zou worden. Voorbeeldje: Door de coronatoestanden is onze oude studentenkroeg lange tijd gesloten geweest, en zijn sommige diepvriessnacks nu op de datum. Volgens de HACCP-regels mogen die niet meer verkocht worden, maar je kunt ze in principe nog prima eten. Paul heeft laatst een hele doos diepvrieshamburgers gered die anders weggegooid zou worden.
Stappen richting veganisme
Op dit moment is veganisme voor mij nog een heel grote stap, en ik weet niet of ik die überhaupt 100% zal zetten. Maar zeg nooit nooit! Wel heb ik al een aantal kleinere veganistische stapjes in mijn eetpatroon verwerkt:
Kaas en eieren vind ik nog wel moeilijk! De milieu-impact van eieren valt gelukkig heel erg mee, maar qua diervriendelijkheid kies ik wel voor lokale, biologische eieren die ik dan op de markt of bij Ekoplaza koop.
En kaas. Ohhh kaas! Ik ben echt een kaasliefhebber (en Paul ook), maar voor kaas is heel veel melk nodig, waardoor het behoorlijk meer milieu-impact heeft dan een simpel los glas melk. Ik probeer daarom bewust af en toe alternatief broodbeleg te kopen zoals eiersalade, selleriesalade of muhammara, en als ik kaas consumeer vooral voor zachtere kazen te kiezen. Mijn logica hierachter is dat voor een zachte kaas minder melk nodig is dan voor een harde kaas (die bevat namelijk minder vocht en is meer compact), en minder melk is minder impact.
Tips om zelf te minderen met vlees
Dit waren mijn persoonlijke gedachtenspinsels en overwegingen bij mijn keuze om volledig vegetariër te worden. Misschien wil jij ook wel voorzichtig je eerste stappen op het vegetarische pad zetten.
Ik heb meer blogposts geschreven in verschillende fases van mijn reis naar een vegetarisch eetpatroon, die kun je hier vinden:
Ik hoop dat ik je met mijn persoonlijke weg naar vegetarisme een beetje heb geïnspireerd, geholpen, of een zetje in de goede richting heb gegeven.
Remember: je hoeft echt niet in één keer cold turkey (haha no pun intended) vegetariër te worden als je dat te spannend of een te grote omslag vindt! Dat zou ik echt heel knap vinden. Ik heb het ook niet in één keer gedaan, maar ben stap voor stap minder vlees gaan eten, tot het op een gegeven moment heel logisch was om vlees maar helemaal te skippen. Niemand is perfect, het belangrijkste is dat je je best doet!
PS: Vegetarisch barbecueën is F*CKING LEKKER.
Succes met je keuze! Controleer wel de herkomst van de soja die je als alternatieve eiwitbron gebruikt. Wist je dat Nederland op één na de grootste soja-importeur ter wereld is? En Brazilië de grootste exporteur? Er worden enorme stukken van het Braziliaanse savannegebied Cerrado ontgonnen ten behoeve van de sojaproductie. Ik heb foto’s gezien van de uitgestrekte soja-monoculturen daar. Een verschrikkelijk gezicht. Misschien iets voor een volgend artikel op je blog.
Hoi pap, je maakt dezelfde fout als al die andere vleeseters: de soja waarvoor zoveel natuurgebied wordt verwoest, is voor VEEVOER. Niet voor menselijke consumptie. Het is echt bizar hoeveel soja, mais en graan er als veevoer wordt gebruikt. De hoeveelheid die voor menselijke consumptie wordt gebruikt valt daarbij compleet in het niet.
Yay! Ik ben zo blij dit te horen! Ik hoop dat het je mentaal ook een betere gezondheid brengt. Dat is bij mij wel het geval, wetende dat je niet meer aan onnodig leed bijdraagt.