“Ooit aten we dieren” – klinkt futuristisch. Maar die toekomst is hopelijk dichterbij dan we denken. Roanne van Voorst schetst in haar boek hoe die toekomst eruit kan zien, en hoe we daar kunnen komen.
Over het boek
“Ooit aten we dieren” is al een paar jaar op de markt. Al sinds 2019, om precies te zijn. Maar een paar maanden geleden is het heruitgegeven als een superfijne, lichtgewicht pocketeditie van €9 (lekker voor in de trein).
Als antropoloog geeft ze een interessant kijkje in de manier waarop wij en anderen denken, welke misvattingen we hebben en hoe cognitieve dissonantie werkt. Het is een positief boek, waarin ze laat zien dat de oplossing voor het bio-industrieprobleem er allang is, en hoe de reputatie van veganisme in de loop der jaren is veranderd.
Tussendoor heeft ze een aantal intermezzo’s: Fictieve stukjes over hoe zo’n toekomst zonder vlees eruit zou kunnen zien, hoe toekomstige generaties zouden kunnen aankijken tegen ons eetpatroon, en hoe wij de geschiedenis in zouden kunnen gaan. Heel tof gedaan.
Check hier mijn duurzame leeslijst
Mijn ervaring
Het boek leest soepel weg, en Roanne gaat echt in je hoofd zitten. Vanaf de allereerste pagina al. Ze trekt je flink uit je comfortzone, en laat je onverwachte perspectieven zien.
Vooral de interviews met boeren die uit de vee-industrie zijn gestapt, vind ik heel indringend. Hoe ze eerst een enorme identiteitscrisis krijgen, schuldgevoel naar hun dieren toe, waarvan ze altijd zeiden te houden, maar die ze toch naar de slacht brachten. Hoe die boeren de sprong waagden – of midden in het proces zaten – om over te schakelen op een andere manier van werken, en hoe gelukkig ze daarvan zijn worden.
Na afloop had ik wel echt even een momentje nodig om bij te komen, en je kunt niet anders dan ook even flink over jezelf en je eigen gedrag nadenken.
Wanneer een aanrader
Lees “Ooit aten we dieren”:
Mijn oordeel
⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️
Hier te koop
Disclaimer: Ik heb dit item gekregen om over te bloggen. Natuurlijk probeer ik dat zo min mogelijk mijn mening te laten beïnvloeden. Ik streef er altijd naar om een eerlijk en inspirerend artikel te schrijven.